Van Aziatische hoornaar tot klimaatopwarming

Mijn kantoor ligt nét binnen de vijf kilometer zone rondom Greenport Boskoop, de grens loopt vijf meter uit de gevel. Jaren geleden ben ik daarachter gekomen toen de NAK-tuinbouw mij vriendelijk doch beslist verzocht om meidoorns uit de pas aangeplante haag te verwijderen, vanwege het feit dat ik binnen de zone zit. Daar ging mijn jeugdsentiment met meidoornhagen uit de Zeeuwse polders. Er kwam een gevoel van oneerlijkheid bij: de buren mochten hun jarenoude meidoornhaag wel laten staan. Blijkbaar geldt er alleen een aanplantverbod en geen rooigebod. En nu maar hopen dat m’n boomgaard gespaard blijf van bacterievuur. Vervolgens ben ik geconfronteerd met knolcyperus. Hoe kom je daaraan? Met aangevoerde grond? Of een plant, struik of boom? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat het een crime is om eraf te komen.

En nu de volgende uitdaging: Aziatische hoornaars. Binnen ons gezin zijn een paar kinderen imker, dus we zijn niet blij. Maar ook hier weer: hoe kom je eraf? Het nest hebben we nog niet gevonden, dat kan natuurlijk ook ergens anders zijn. Wat me trouwens opvalt hoeveel ongewenste exoten een naam hebben die de herkomst aangeeft: Japanse duizendknoop, Amerikaanse vogelkers en een hele lijst van insecten.

En dit bracht me op het item van klimaatopwarming. Volgens het KNMI gaat de klimaatverandering veel sneller dan gedacht. Bijna net zo snel als het meest extreme scenario en lokaal zelfs sneller dan dat. Terwijl de politiek zich druk maakt om de opwarming te beperken tot 1,5 C, ten opzichte van 1990, zijn we daar in de praktijk al voorbij.

Zo maar een paar dingen die me opvielen afgelopen jaar:

• Warmste zomer ooit in Groot-Brittannië en Ierland
• Hoogheemraadschap van Rijnland schakelde vroeger dan ooit over op droogtemaatregelen
• In onze boomgaard groeiden de lekkerste perziken die ik ooit geproefd heb
• Steeds meer vakantiegangers kiezen voor Scandinavië om het risico van extreme hitte, bosbranden en overstromingen in Zuid- en Midden-Europa te ontlopen

Wat betekent de klimaatopwarming voor Boskoop? Moeten we qua waterberging zelfvoorzienend worden (circa 4.000 m3/ha)? Moeten er meer houtakkers komen om het geroemde Boskoopse microklimaat te kunnen behouden? Hoe beschermen we ons tegen oprukkende Q-organismen? Hoe passen we ons assortiment aan? Hoe dragen we ons steentje bij aan het verminderen van onze bijdrage aan de klimaatopwarming (veenvrij, plasticvrij)?

En ook: welke kansen biedt het ons? Om de leefbaarheid in onze steden en dorpen te behouden, zijn bomen en buitengroen nodig. Hoe gaan we op die groeimarkt ons marktaandeel vergroten. En met zo’n rendement dat we daarmee grootschalig kunnen investeren in duurzame productie?

Met groene groet, Teun Biemond, programmamanager Greenport Boskoop (t.biemond@greenportboskoop.nl)